Natatandaan ko noon…isang maluwalhating umaga ng Hunyo ang bansa’y nagdiriwang ng araw ng kasarinlan. Matapos naming ilaan sa panalangin ang buong maghapon, nagsimula na kami ni Dan na hanapin ang aming “lupang pangako”.
Pauwi na sana kami matapos maglibot ng umagang iyon nang maisipan ng aming kaibigang ahente na ituro sa amin ang isa pang loteng kanyang iniaalok…
At hayun siya, isang puno na halos walang buhay, tuyot at sinalanta ng maraming taon ng pagiging tapunan at sunugan ng basura. Isang ulilang punong nakatindig sa harap ng bakanteng lote na siya palang aming magiging “lupang pangako”.
Ngunit nang sisimulan na ng inhinyero na isakatuparan ang magandang plano ng arkitekto, napag-alaman nilang ang punong narra bukod sa hindi kalugud-lugod pagmasdan nang mga panahong yaon ay nagiging sagabal pa sa nakaplanong driveway. Gayunman, ipinagbabawal ang pagputol ng mga punong kahoy lalo pa kung narra at walang pahintulot sa kinauukulan.
Hindi naging matahimik ang mga gabing nagdaan para sa amin ni Dan, naroon ang aming matinding kasabikan na simulan na ang aming bahay upang hindi abutan ng tag-ulan ang mga nakahandang materyales. Naroon ding nakatindig sa aming isip ang larawan ng kawawang punong yaon na para bang nagpipilit mangunyapit sa kakarampot na puwang ng lupa at nagsusumamong igalang ang kanyang karapatang mabuhay.
Sa wakas, nakuha niyang baguhin ang buong plano ng aming bahay upang mabigyang katuparan ang marahil ay mas malawak na hangarin ng Lumikha.
Ilang buwan matapos ang umaatikabong gawaan, ang bahay namin ay naitayo, napintahan at nalinis ang buong bakuran. At isang araw ng Pebrero ng sumunod na taon napansin namin ang kakaibang anyo ng punong narra sa gilid ng aming driveway. Mabulas na lumagpas pa ang taas sa aming bubungan. Makulay na ngayon ang mga dahon sa mga malalabay na sangang parang nagpipilit abutin ang pisngi ng langit.
Nakalipat na kami ni Dan sa aming bagong tahanan at bihirang araw ang hindi ko ipinagpapasalamat sa Maykapal dahil sa aming tahanan, na nagmula sa kaniya, at sa puno ng narra; lalo na sa mahinhing lagaslas ng kanyang mga dahon na iniuugoy ng hangin; sa mga awit baga o huni kaya ng mga nagkakatuwaang kulisap na sa kanya’y naninirahan; o sa malamig na lilim na inilulukob niya sa amin o inihahandog niya sa sinumang nakikisilong dahil sa init ng araw o sa malamig na patak ng ulan.
Minsan ako’y isang punong narra rin na uhaw sa kaluwalhatiang espiritwal: Mga Taga Roma 3:10, 23 “Walang matuwid, wala,,,wala kahit isa. Sapagka’t walang pagkakaiba: sapagka’t ang lahat ay nangagkasala, at hindi nangakaabot sa kaluwalhatian ng Diyos.” Ako’y isang kaluluwang natuyo sa walang katapusang apoy.
Ang maksalanang katulad ko’y walang puwang sa langit at hindi ako maliligtas kung sa sariling kakayahan ko lang. Mga taga Epeso 2:8, 9 “Sapagka’t sa biyaya kayo’y nangaligtas sa pamamagitan ng pananampalataya; at ito’y hindi sa inyong sarili, ito’y kaloob ng Dios; Hindi sa pamamagitan ng mga gawa, upang ang sinoman ay huwag magmapuri”
Ngunit gayunma’y napakabanal na biyaya “…sapagkat ang kabayaran ng kasalanan ay kamatayan; datapuwa’t ang kaloob na walang bayad ng Dios ay buhay na walang hanggan kay Cristo Jesus na Panginoon natin.” (Taga Roma 6:23)
Mga ilang taon na sa pamamagitan ng isang Bible Club ay napag-alaman ko ang gayong dakilang handog: “Sapagkat gayon na lamang ang pag-ibig ng Diyos sa sanlibutan na ibinigay niya ang kanyang tanging Anak, upang ang sinumang sa kanya’y sumampalataya ay huwag mapahamak kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan.” (Juan 3:16)Tinawagan ko Siya, ikinumpisal ko ang aking mga pagkakasala at inangkin ko ang aking kaligtasan…”Sapagkat ang lahat ng nagsitawag sa pangalan ng Panginoon ay mangaliligtas.” (Taga Roma 10:13) Iniligtas ng Dios ang aking kaluluwa at nasok si Hesus sa aking puso!
“Aking hinintay na may pagtitiis ang Panginoon; At siya’y kumiling sa akin, at dininig ang aking daing.
Isinampa naman niya ako mula sa isang kakilakilabot na balon, mula sa balahong malagkit; at itinuntong niya ang aking mga paa sa isang malaking bato, at itinatag ang aking mga paglakad.
At siya’y naglagay ng bagong awit sa aking bibig, samakatuwid bagay pagpuri sa aming Dios:
Marami ang mangakakakita at mangatatakot, at magsisitiwala sa Panginoon”
Mga Awit 40:1- 3
Mula noon, nanagana ako tulad ng aming punong narra, sa pangangalaga ng Panginoon…Hindi ako naging masagana sa lahat ng pagkakataon ngunit pinahahalagahan ng Dios ang maliliit kong ipinamalas (I Samuel 2:30)
“Pasasakdalin ng Panginoon ang tungkol sa akin; Ang iyong kagandahang-loob, Oh Panginoon, ay magpakailan man; Huwag mong pababayaan ang ang mga gawa ng iyong sariling kamay.”
Mga Awit 138:8
Siya ang puno ng ubas ako ay sanga lamang ngunit hanggang ako’y nananatili sa kanya, sa pamamagitan ng kaniyang lakas, ako’y nagbubunga ng marami “pagkat kung ako’y hiwalay sa Kanya, wala akong magagawa.” (John 15:5)
Mga mahal kong Kaibigan, mataos akong nagmamalasakit sa inyo at mahal tayo ng Dios nang higit sa isang punong narra. Nagpapahayag ang Dios ngayon sa atin sa Apocalipsis 3:20 “Narito ako’y nakatayo sa pintuan at tumutuktok: kung ang sinoman ay duminig ng aking tinig at magbukas ng pinto, ako’y papasok sa kaniya, at hahapong kasalo niya, ay siya’y kasalo ko.”
Kung tinatanggap mo si Kristo sa iyong puso ngayon, magiging mabuti ka pa kay sa aming punong narra, malaon ko nang natuklasan yon at ginawa. Tatanggapin mo ba kaya ang alok ng kaligtasan ngayon?
“At siya’y magiging parang punong kahoy na itinanim sa siping ng mga agos ng tubig. Na nagbubunga sa kaniyang kapanahunan, Ang kaniyang dahon nama’y hindi malalanta; At anomang kaniyang gawin ay giginhawa,”
Mga Awit 1:3
Upang magkaroon ng personal na relasyon kay Kristo, sinunod ko lamang ang kaniyang sinabi…Kinilala ko ang ikinumpisal ko sa kanya na ako ay isang makasalanan. Pinasalamatan ko ang Dios sa ibinigay niyang anak na namatay sa krus dahil sa aking mga kasalanan at tinanggap ko Siya sa aking puso bilang aking Panginoon at tagapagligtas.
Simula ng ako’y maligtas, ikinital sa akin ng Panginoon ang kahalagahan ng pakikisalamuha sa aking mga kapwa sumasampalataya.
Ang Hebreo 10:23 ay naguudyok sa atin na:
“Na ating ingatang matibay ang pagkakilala ng ating pagasa upang huwag mag-aalinlangan: sapagka’t tapat ang nangako: At tayo’y mangagtinginan upang tayo’y manga-udyok sa pag-iibigan at mabubuting gawa: Na huwag nating pababayaan ang ating pagkakatipon, na gaya ng ugali ng iba, kundi mangngangaralan sa isa’t isa; at lalo na kung inyong namamalas na nalalapit na ang araw.”
Nais kitang anyayahan na minsa’y dumalo at makisamba sa
GOSPEL LIGHT BAPTIST CHURCH
23 Matahimik St.
Cor. V. Luna Extension near Kalayaan Ave.
Barangay Malaya, Diliman Quezon City
Church Services
Sunday Morning Service: 10 AM
Evening Service: 6 PM
Wednesday Prayer Meeting: 7PM
No comments:
Post a Comment